Positieve psychologie is een wetenschappelijk stroming binnen de psychologie die zich primair bezighoudt met de wetenschappelijke studie van het optimaal mentaal laten functioneren van mensen, waar bij de nadruk ligt op wat men wil en kan in plaats van wat men niet wil en kan. De positieve psychologie zet zich daarmee af tegen de traditionele (klinische) psychologie, die primair gericht zou zijn op het ontdekken van psychische problemen, dus eigenlijk wat men niet wil en kan. Hoewel deze claim strikt genomen onjuist is (er zijn tienduizenden (wetenschappelijke) psychologische studies verricht naar positieve zaken zoals betrokkenheid, coping, tevredenheid, zelfvertrouwen, leren, persoonlijke ontwikkeling en motivatie), lijkt de term momenteel zowel onder academisch geschoolde psychologen als leken sterk in opmars. De reden daarvoor is niet helemaal duidelijk. Eén mogelijke verklaring kan zijn dat de positieve psychologie sinds midden jaren '90 van de vorige eeuw bekende en zeer actieve pleitbezorgers heeft gevonden in de wetenschappelijk georiënteerde en invloedrijke Amerikaanse psychologen Martin Seligman (zie foto 1; bekend van 'aangeleerde hulpeloosheid') en Mihaly Csikszentmihalyi (bekend van het begrip 'flow'). Een tweede verklaring kan zijn dat het begrip positief een speciale klank heeft van optimisme en hoop en in deze soms zeer turbulente en angstwekkende wereld om ons heen dit uitkomst biedt en daarom als troost werkt.
Door de toename van de vele wetenschappelijke publicaties op het gebied van de positieve psychologie lijkt deze stroming een belangrijk onderdeel van de psychologie te worden en een die wellicht antwoord geeft op vragen, die men eerst voorheen niet voldoende kon beantwoorden. Of deze (positieve) stroming binnen de psychologie het gezicht van de psychologie daadwerkelijk zal veranderen moet de toekomst nog uitwijzen. Zie voor uitgebreide informatie: 'Handbook of positive psychology ', C. R. Snyder & Shane J. Lopez (Eds.).
