Gepubliceerd op 29-12-2016

parataxis

betekenis & definitie

1. Een term gebruikt door de Amerikaanse psychiater H.S. Sullivan (1892-1949) voor het beschrijven van gedragscondities (o.a. bij schizofrenie) waarbij onbewuste attitudes en emoties opvallend en subjectief van invloed zijn op de relatie met anderen. Er is sprake van een parataxische stoornis als men karaktertrekken attribueert van belangrijke mensen uit het verleden met relaties in het heden. Het tegenovergestelde is syntaxis, objectiviteit en het gebruik van communicatie in overeenstemming met ontvangen taalboodschappen.

2. Meer algemeen een stoornis waarbij sprake is van onvoldoende integratie van persoonlijkheidseigenschappen, cognitieve inhoud of het gebruik van emoties.
3. Gebruik van taal zonder voegwoorden zoals de beroemde uitspraak van Julius Caeser: ik kwam, ik zag, ik overwon.