Gepubliceerd op 29-12-2016

Morita therapie

betekenis & definitie

Een vorm van psychotherapie, ontwikkeld op boeddhistische leest, door de Japanse psychiater Shoma Morita (1874-1938). De therapie is vooral bedoeld voor de behandeling van angststoornissen als hypochondrie maar vroeger ook wel voor de Aziatische angststoornis Taijin Kyofusho. Bij deze therapie wordt sterk gefocust op de werkelijkheid van het moment en de acceptatie van het hier en nu en om activiteit vrij te maken voor wat gedaan moet worden. De therapie probeert in plaats van symptoombestrijding iemands karaktersterkte te ondersteunen, zodanig dan men de verantwoordelijkheid voor actie en activiteitontplooiing aandurft, ondanks de optredende angstsymptomen. De karaktersterkte wordt bepaald door het handelend gedrag. Dogmatische patronen, overweldiging of vermijding worden vervangen door toename van flexibiliteit door het ondersteunen van dapper gedrag, zodat men het lot weer in eigen hand durft te nemen. Zo kiest men uiteindelijk weer voor doelgericht handelen in plaats van zich door angstgevoelens te laten overmannen.