Een distale prikkel is het object in ons gezichtsveld dat door onze zintuigen verwerkt wordt tot een proximale stimulus. De proximale stimulus is de prikkel die uiteindelijk de zenuwuiteinden in onze ogen bereikt. Dit is dus eigenlijk de informatie van de distale stimulus die overblijft, nadat deze door onze ogen is verwerkt. Vanaf dat moment, begint de tweede fase: de waarneming en de verwerking in ons brein.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
