deltagolven

betekenis & definitie

Elektrische golven als onderdeel van het EEG met een lage frequentie (0,5 - 4 Hz.) en een relatief grote amplitude (> 120μVolt). Delta golven zijn het sterkst aanwezig tijdens diepe slaap. Als men in slaap valt komt er eerst een periode waarin men veel deltagolven produceert, daarna volgt de REM slaap en dan weer een periode met veel deltagolven. Naarmate de nacht vordert, worden de periodes met deltagolven steeds minder lang. De deltagolven worden in verband gebracht met het herstelstadium van de slaap (slaapfase waarin het lichaam herstelt en nieuwe cellen aanmaakt). Deltagolven in het EEG komen verder vaak voor bij baby's en bij bepaalde vormen van encefalopathie (hersenaandoening).