central conceptual structure

betekenis & definitie

Afgekort: CCS. Term uit neopiagetiaanse ontwikkelingtheorie van R. Case (1992). Een plaats waar constructieve generalisatie plaatsvindt. Dit is het geheel aan principes, verbanden en regels die voor een breed gebied gelden voor gemeenschappelijke problemen en verbanden waarin iets zich voordoet. De grenzen van CCS zijn mede biologisch bepaald en hebben te maken met de architectuur van het brein. Ze verwijzen naar gespecialiseerde executiegebieden, zoals o.a. voor sociale interactie- en taalproblemen. Op deze wijze brengt Case een verband tussen zijn neopiagetiaanse theorie, die een sterke nadruk legt op verworven, cultureel bepaalde structuren aan de ene kant en de theorie van de aangeboren kennis aan de andere kant.