bèta-endorfine

betekenis & definitie

Bèta-endorfine is een polipeptide en is tien tot honderd maal sterker dan morfine en heeft een langdurige werking. De hoogste concentraties worden gevonden in de hypofyse. Bèta- endorfine is behalve bij pijnbestrijding ook betrokken bij bloeddruk en lichaamstemperatuur. Hoewel endorfinen meestal in verband gebracht worden met hun analgetische (pijnonderdrukkende) eigenschappen hebben ze ook nog andere systemische eigenschappen, die overkomen met de effecten die door acupunctuur bereikt kunnen worden. Opiaatreceptoren zijn bijvoorbeeld ook aanwezig in de darmen, waar door de motiliteit kan veranderen. Opiaatreceptoren kunnen ook bijdragen aan de vaso-dilatatie, zoals die ook bij acupunctuur waargenomen kan worden. Er is redelijke consensus dat analgesie door bèta-endorfine in het CSZ bepaald wordt, maar dat beschadiging van de hypofyse analgesie door acupunctuur negatief beïnvloedt. Er bestaat echter geen overeenstemming over hoe endorfinen vanuit de hypofyse de hersenen bereiken ten einde analgesie te bewerkstelligen. Een hoge concentratie van het hormoon bèta-endorfine in de hersenen zorgt waarschijnlijk ook voor een versterking van het immuunsysteem, waardoor o.a. tumoren zich minder snel kunnen ontwikkelen. Zie ook endorfinen.