Sir Frederic Charles Bartlett (1886-1969) was een Brits psycholoog en van 1931 tot zijn pensioen in 1951 professor experimentele psychologie aan de Universiteit van Cambridge. Samen met Kenneth Craik was hij verantwoordelijk voor het opzetten van de Medical Research Council's Applied Psychology Research Unit (APU) in 1944 in Cambridge, en werd in 1945 daar directeur. Hij wordt beschouwd als een van de voorvechters van de cognitieve psychologie en specialiseerde zich op het gebied van geheugenfuncties.
Vanaf 1914 toonde Bartlett in experimenten aan dat weinig van een optredende gebeurtenis daadwerkelijk wordt bevat bij waarneming. Maar dat bij reconstructie via het geheugen, geheugengaten bij waarneming en observaties opgevuld worden met behulp van ervaringen uit het verleden.
In zijn belangrijkste werk: "Remembering: A Study in Experimental and Social Psychology" (1932), verbeterde hij het concept over oude herinneringen en ervaringen, door te stellen dat zij in feite als mentale reconstructies te zien zijn, ingekleurd door sociale attitudes en gewoonten, in plaats van dat er sprake is van een directe weergave van deze observaties uit het verleden. Een later werk: "Thinking: An Experimental and Social Study" (1958), was niet theoretisch vernieuwend maar gaf wel meer inzicht in het sociale karakter van het menselijk denken. Bartlett werd in 1932 benoemd tot 'Fellow of de Royal Society' (een zeldzame onderscheiding voor een psycholoog) en werd in 1948 geridderd voor zijn verdiensten in de toegepaste psychologie in de oorlog bij de Royal Air Force. Jaarlijks wordt in Engeland voor zijn bijzondere bijdrage in de psychologie iemand voorgedragen voor de Bartlett oorkonde. Jaarlijks wordt er door de Experimental Psychology Society een Bartlett lezing gehouden.
