Gepubliceerd op 29-12-2016

autopsie, psychologische

betekenis & definitie

Psychologische autopsie verwijst naar een procedure waarbij het psychologische leven van een persoon die zelfmoord heeft gepleegd, wordt nagegaan. De methode bestaat uit een face-to-face interview met informanten die de persoon hebben gekend, geschreven bronnen betreffende de overledene worden bestudeerd en één of meer professionals in post mortem studies, schrijven de casus uitgebreid op. Dit soort studies zijn nuttig omdat personen die overlijden na een zelfmoordpoging vaak een andere suïcidemotivatie hebben dan parasuïcidalen.

De eerste psychologische autopsie die ooit werd uitgevoerd, was een psychoanalytische studie van Gregory Zilboorg van 93 zelfdodingen van politieofficiers tussen 1934 en 1940 in New York. De eerste volledige psychologische autopsie werd uitgevoerd door Robins (1959). Het was een retrospectieve gemeenschapsstudie van 134 zelfmoordgevallen in St. Louis. In 1960 deden Dorpat en Ripley een onderzoek in Washington en in 1974 deden Barraclough, Bunch, Nelson en Sainsbury een onderzoek in Engeland. De hoofdredenen die werden gevonden voor het plegen van zelfmoord in deze studies was een affectieve stoornis en alcoholisme. Ongeveer 2/3 van de mensen laten hun nabestaanden weten dat ze zelfmoordplannen hebben.