Een allomorf in de taalkunde is een vormvariant waarin een morfeem kan voorkomen. De betekenis van de verschillende allomorfen van een morfeem is dezelfde, maar de vorm ervan varieert, meestal afhankelijk van de fonologische omgeving waarin het morfeem voorkomt. Voorbeeld zijn: on-, il-, in-, ir-, im- zijn allomorfe variaties van het morfeem: 'niet', zoals bij onzin, illegitiem, informeel, irreëel en impopulair.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk