Gepubliceerd op 29-12-2016

allomorf

betekenis & definitie

Een allomorf in de taalkunde is een vormvariant waarin een morfeem kan voorkomen. De betekenis van de verschillende allomorfen van een morfeem is dezelfde, maar de vorm ervan varieert, meestal afhankelijk van de fonologische omgeving waarin het morfeem voorkomt. Voorbeeld zijn: on-, il-, in-, ir-, im- zijn allomorfe variaties van het morfeem: 'niet', zoals bij onzin, illegitiem, informeel, irreëel en impopulair.