Het neerslaan van verontreinigde stoffen uit de lucht, waardoor het milieu verzuurt. Deze stoffen kunnen neerslaan als droge depositie op bomen, planten, grond en water, of opgelost in natte depositie, in de vorm van hagel, mist, regen en dauwdruppels.
De belangrijkste stoffen die zure regen veroorzaken, kunnen wel duizenden kilometers verplaatst worden voordat ze neerslaan. Daardoor is de aanpak van de zure regen een internationaal probleem. De belangrijkste veroorzakers van verzuring zijn zwaveldioxide (SO2), stikstofoxiden (NOx) en ammoniak (NH3). Zwaveldioxide komt vrij bij de verbranding van fossiele brandstoffen. Dit gebeurt vooral in elektriciteitscentrales en raffinaderijen. Stikstofoxiden worden eveneens gevormd bij verbrandingsprocessen, o.a. in het wegverkeer, elektriciteitscentrales en de industrie. Een deel van de zwaveldioxiden en stikstofoxiden slaat onveranderd neer, het overblijvende deel wordt in de lucht of in de bodem omgezet in resp. zwavelzuur (H2SO4) en salpeterzuur (HNO3). Ammoniak komt vooral vrij bij de afbraak van dierlijke mest, dus in gebieden met veehouderij. Eenmaal neergeslagen, wordt ammoniak door bacteriën omgezet in salpeterzuur. Zure regen heeft o.a. een schadelijke invloed op bomen, planten, gebouwen en beelden, en op vrijwel alle waterorganismen. Een van de belangrijkste gevolgen is dat bossen worden aangetast.
Zie ook: broeikaseffect
Zie ook: luchtvervuiling
Zie ook: milieu
Zie ook: milieuvervuiling
Zie ook: watervervuiling
