Prisma van het weer

Peter Timofeeff (1993)

Gepubliceerd op 06-04-2017

Windrichting

betekenis & definitie

Kompasrichting waar de wind vandaan komt ten opzichte van het ware noorden, de geografische noordpool (dus niet ten opzichte van de magnetische noordpool). Een westenwind bijvoorbeeld is een wind die vanuit het westen waait.

Voor meteorologische doeleinden wordt de windrichting opgegeven in booggraden. Een noordenwind wordt gemeld met 360°, een oostenwind is 90°, een zuidenwind 180° en een westenwind 270°. De windrichting wordt gemeten met behulp van een anemoscoop (windwijzer), waarvan de meest eenvoudige de windvaan is. Daarnaast kan de windrichting globaal worden vastgesteld met behulp van rook, een wimpel of een windzak. Volgens internationaal vastgelegde voorschriften van de Wereld Meteorologische Organisatie worden de windrichting en -snelheid altijd gemeten op precies 10 m boven de grond op vlak en open terrein. Door lokale omstandigheden is dit niet altijd mogelijk, zoals op booreilanden. In dergelijke gevallen wordt de wind echter naar een 10-meter-wind herleid. In de SYNOP wordt, eveneens volgens internationale afspraak, altijd het tienminutengemiddelde gepresenteerd, en wel over de tien minuten direct voorafgaande aan het waarnemingstijdstip.

Zie ook: anemometer
Zie ook: windroos
Zie ook: windsnelheid