Prisma van het weer

Peter Timofeeff (1993)

Gepubliceerd op 06-04-2017

Meteorologie

betekenis & definitie

(ook: weerkunde) Net als de oceanografie, de hydrologie en het seismologisch onderzoek een onderdeel van de geofysica. De meteorologie is een wetenschap die de verschijnselen in de atmosfeer bestudeert.

De belangrijkste onderzoeksterreinen vormen de factoren die het weer bepalen, zoals luchttemperatuur, luchtvochtigheid, bewolking, neerslag en wind. De meteorologie tracht na te gaan aan welke regels en wetten de weersverschijnselen gehoorzamen, zodat men het weer dat zich voordoet, kan verklaren. Om inzicht te verkrijgen in de weersgesteldheid en de wisselingen daarvan, moeten voortdurend waarnemingen worden verricht. In Nederland gebeurt dit o.a. door het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI). Meteorologische waarnemingen kunnen met of zonder instrumenten worden verricht. Waarnemingen die nog vaak zonder instrumenten worden verricht, zijn het schatten van de bedekkingsgraad, het schatten van de wolkenhoogte en het zicht. Instrumentele waarnemingen worden verricht met behulp van de thermometer (temperatuur), barometer (luchtdruk), psychrometer (vochtigheid), hygrometer (relatieve vochtigheid), windmeter (windsnelheid), regenmeter (neerslag) en zonneschrijver. Meteorologie kan in Nederland worden gestudeerd aan de universiteiten van Wageningen en Utrecht.

Zie ook: algemene operationele meteorologie
Zie ook: calamiteitenmeteorologie
Zie ook: dynamische meteorologie
Zie ook: fysische meteorologie
Zie ook: synoptische meteorologie
Zie ook: luchtvaartmeteorologie
Zie ook: maritieme meteorologie
Zie ook: numerieke meteorologie