Prisma van het weer

Peter Timofeeff (1993)

Gepubliceerd op 06-04-2017

Atmosferische straalbreking

betekenis & definitie

Straalbreking die het zonlicht ondervindt in de atmosfeer. Het principe daarvan is gelijk aan de lichtbreking in een bak met water.

Wanneer men schuin het water in kijkt, bevindt een voorwerp op de bodem zich schijnbaar op een andere plaats. Doordat de dichtheid van de lucht naar beneden toe steeds groter wordt, worden de lichtstralen, eveneens naar beneden toe, steeds sterker in neerwaartse richting gebroken. Dit houdt in dat de lichtstralen de aarde bereiken langs een neerwaarts gebogen lijn. Licht dat ons bereikt langs een weg die dicht boven de horizon loopt, moet de langste weg door de atmosfeer afleggen en heeft daardoor de grootste straalbreking. Deze breking bedraagt onder normale omstandigheden maximaal 0,5°. Dat betekent dat als de zon op de horizon staat, zij in werkelijkheid reeds is ondergegaan of nog moet opkomen.

Zie ook: afgeplatte zon
Zie ook: fotometeoor