Na de waarneming, de communicatie en de processing is de analyse de vierde stap in de productielijn van een weersverwachting. De resultaten van oppervlaktewaarnemingen en van aërologische waarnemingen zijn in deze fase gepresenteerd op diverse weerkaarten.
De meteoroloog maakt nu analyses van de luchtdruk (isobarische analyse) op een aantal hoogten (niveaus), van thermische patronen, wind, bewolking (fysische analyse), van stromingen in de bovenlucht (aërologische analyse), enz. Verder zoekt de meteoroloog naar lokaties, activiteit en verplaatsingen van weersystemen zoals hogedrukgebieden, lagedrukgebieden, fronten, ruggen, troggen en koude putten. Tegenwoordig gaat de computer ook bij de analyse op de weerkamers een steeds groter rol spelen. De volgende stap in de produktielijn is de prognose.
Zie ook: operationele meteorologie
