Pensioenbegrippen

redactie Ensie(2016)

Gepubliceerd op 12-10-2016

WIA

betekenis & definitie

De WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen) is een wet die een uitkering regelt bij ziekte voor de periode na de wettelijke loondoorbetalingstermijn van 104 weken. De WIA is de opvolger van de WAO. Mensen die op of na 1 januari 2004 arbeidsongeschikt zijn geraakt vallen onder de WIA.

De WIA kent drie soorten arbeidsongeschiktheid:

-Minder dan 35% arbeidsongeschiktheid.
-Minstens 35% arbeidsongeschiktheid maar niet meer dan 80, of minstens 80% maar niet duurzaam arbeidsongeschikt.

Iemand die minder dan 35% arbeidsongeschikt is heeft geen recht op een WIA-uitkering. Hij blijft in dienst van de werkgever. Hij kan wel aangemerkt worden als arbeidsgehandicapte. Daarmee heeft hij recht op subsidies en andere ondersteuning om te kunnen blijven werken.

Mensen die meer dan 35% maar minder dan 80% arbeidsongeschikt zijn, kunnen beroep doen op een WGA -uitkering (Werkhervattingsregeling Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten).

Mensen die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn krijgen een IVA-uitkering van 75% van het laatstverdiende loon. Duurzaam wil in dit geval zeggen dat er geen of slechts een geringe kans op herstel is.

De WIA wordt uit premies gefinancierd ten behoeve van de WIA en de WAO die als onderdeel van de loonheffing die daar het UWV bij de werkgever geheven wordt. De basispremie is een vast percentage van 5,70% over het premieloon.