De VUT-regeling (vervroegde uittreding) is een regeling die het mogelijk maakt om vervroegd te stoppen met werken. Bij het ingaan van de VUT-regeling ontvangt men een uitkering. Deze uitkering loopt vanaf het moment dat men stopt met werken tot aan het bereiken van de AOW-leeftijd.
De werkgever en/of werknemers betalen de uitkering van de (ex)werknemers die op dat moment in de VUT zitten. Tegenwoordig wordt deze regeling niet meer zoveel gebruikt. Dat komt doordat de VUT-regeling, door verschillende overgangsregelingen, fiscaal onaantrekkelijk geworden is. Een van deze regelingen zorgde ervoor dat het niet meer mogelijk was om gefaciliteerd prepensioen op de bouwen. Hetzelfde gebeurde later met de overbruggingslijfrente.
Een werknemer die in aanmerking wil komen voor vervroegde uittreding moet naast de leeftijdseis van minimaal 59 jaar, ook een bepaald aantal jaar in dienst zijn geweest. Als de werknemer van werkgever verandert moeten de dienstjaren weer opnieuw opgebouwd worden. Dit wordt ook al wel VUT-breuk genoemd.
De werknemer die vervroegd uittreed ontvangt een uitkering van een fonds. Hierbij heeft de medewerker de verplichting om te voldoen aan de voorschriften van de overeenkomst. Naast de lagere werknemersbijdrage voor het pensioen, wordt op de VUT-uitkering, ook de ziektekostenbijdrage, loonbelasting en premies volksverzekeringen ingehouden.
De VUT-regeling is geen vervroegd pensioen omdat het geen pensioenregeling is. Het is wel zo dat de meeste VUT-regelingen uit CAO’s de laatste jaren zijn vervangen door regelingen voor vervroegde pensionering. Naast de mogelijkheid om volledig vroeg uit te treden, is het ook steeds vaker mogelijk om gedeeltelijk “met de vut” te gaan. Vervolgens volgt vervroegde pensionering of volledig vervroegde uittreding.
