Een scheiding is de juridische ontbinding van een huwelijk. Bij een scheiding hebben beide ex-partners recht op de helft van het ouderdomspensioen dat de andere partner heeft opgebouwd. Tevens hebben de ex-partners recht op het opgebouwde partnerpensioen tot aan de scheidingsdatum wanneer de andere ex-partner komt te overlijden.
Het opgebouwde ouderdomspensioen van een deelnemer van een pensioenfonds moet hij of zij delen met de ex-partner, tenzij anders afgesproken. Hierbij gaat het alleen om het opgebouwde partnerpensioen in de periode dat er sprake was van een juridisch partnerschap, zoals een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. Bij een huwelijk maakt het in principe niet uit of men getrouwd is in gemeenschap van goederen of op huwelijkse voorwaarden.
Het is echter wel mogelijk dat men in de huwelijkse voorwaarden een andere verdeling van het ouderdomspensioen heeft opgenomen in geval van scheiding. Tevens is het mogelijk om in de huwelijkse voorwaarden vast te laten leggen dat de partner helemaal geen recht heeft op het ouderdomspensioen. Eventueel kunnen deze bepalingen ook later in het scheidingsconvenant worden vastgelegd. Gebeurt dit niet, dan wordt standaard het ouderdomspensioen gelijkmatig onder de beide ex-partners verdeeld.
De ex-partner heeft ook recht op het opgebouwde partnerpensioen, wanneer dit pensioen is afgesloten. Ook hierbij geldt dat de ex-partner alleen aanspraak kan maken op het opgebouwde pensioen ten tijde van een juridisch partnerschap. Het opgebouwde partnerpensioen na de scheidingsdatum valt hier dus niet onder.
De AOW hoeft na een scheiding niet gedeeld te worden. Dit is namelijk een persoonlijke uitkering. Wel kan een scheiding invloed hebben op de hoogte van de AOW. Gepensioneerden met een partner hebben namelijk recht op een lagere AOW dan gepensioneerden zonder partner.
