Het renterisico is het risico dat een pensioenfonds loopt door nadelige renteontwikkelingen. Pensioenfondsen dekken het renterisico af om te compenseren voor eventuele rentedalingen die blijven aanhouden. Een renterisico kan uiteindelijk leiden tot een dekkingstekort.
Ieder pensioenfonds heeft een risicobeleid waarin is vastgelegd op welke manier men zich indekt tegen onverwachte tegenslagen en welke middelen men daarvoor gebruikt. Een van de risico’s die worden vastgelegd in een risicobeleid is het zogenaamde renterisico, het risico op aanhoudend lage rente. Omdat een volledige dekking tegen een renterisico zou leiden tot zeer hoge pensioenpremie’s, kiezen de meeste pensioenfondsen ervoor om het renterisico voor een deel te dekken. Om hieromtrent een gegronde keuze te kunnen maken, maken pensioenfondsen gebruik van indexering.
Bij indexering worden kort gezegd een plan opgesteld die rekening houdt met zowel negatieve als positieve schommelingen op de lange termijn. Aangezien het renterisico vaak betrekking heeft op een relatief korte periode, is het niet ongebruikelijk dat men bij volledige indexering zich niet dekt tegen een renterisico.
Het afdekken van renterisico’s kan ook weer leiden tot nieuwe risico’s. Voorbeelden hiervan zijn het liquiditeitsrisico en reputatierisico. Van dit laatste risico is bijvoorbeeld sprake wanneer pensioenfondsen massaal het renterisico afdekken en de rente stijgt. De kans dat het pensioenfonds dan nog kan indexeren is vrij klein.
