Met een lijfrenteverzekering kan men sparen voor een periodieke uitkering van een vast bedrag. Deze uitkering wordt doorgaans gebruikt om een pensioentekort aan te vullen. Men spaart voor een lijfrenteverzekering door premie te betalen. Met het gespaarde bedrag kan vervolgens een uitkering van deze lijfrenteverzekering worden aangekocht.
Doorgaans betaalt de verzekerde periodiek een vast bedrag om het tegoed in een lijfrenteverzekering op te bouwen. Het is echter ook mogelijk om eenmalig een storting te doen. Dit wordt een koopsompolis genoemd. Aan het einde van de looptijd van een lijfrenteverzekering koopt de verzekerde met het opgebouwde tegoed een uitkering van de lijfrente aan een verzekeringsmaatschappij naar keuze.
De premie voor de lijfrenteverzekering is onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Dit wordt bepaalt door de hoeveel jaarruimte die iemand heeft. De jaarruimte is het verschil tussen het opgebouwde pensioen en de maximale pensioenopbouw waar men in een jaar recht op heeft. Als iemand dus minder pensioen heeft opgebouwd dan waar hij of zij recht op heeft is er sprake van jaarruimte. Jaarruimte kan uiteindelijk leiden tot een pensioengat, waarbij de pensioenuitkering te laag is om van rond te komen.
Om een pensioengat te voorkomen heeft de overheid bepaalt dat men jaarlijks een bedrag dat gelijk is aan de jaarruimte mag storten in een lijfrenteverzekering. Dit bedrag kan men vervolgens aftrekken van het belastbaar inkomen. Dit wordt ook wel de lijfrentepremieaftrek genoemd. Niet alleen de jaarruimte van het huidige jaar mag benut worden, maar ook de jaarruimtes van de afgelopen zeven jaar. Dit wordt de reserveringsruimte genoemd.
Over de uitkering van de lijfrente moet wel gewoon inkomstenbelasting betaald worden. Echter, wanneer de verzekerde de AOW-leeftijd bereikt heeft geldt er een lager belastingtarief over deze uitkering. Al met al kan er redelijk wat belastingvoordeel behaald worden door middel van een lijfrenteverzekering.
