Indexeren is het verhogen of verlagen van het pensioen naar aanleiding van de gemiddelde prijs- en/of loonstijgingen in het afgelopen jaar. Door te indexeren blijft een pensioen waarde- en/of welvaartsvast. Het is de bedoeling dat de koopkracht door indexering op peil blijft.
Veel nominale uitkering verliezen hun waarde door voortdurende prijsstijgingen. Om te zorgen dat de koopkracht van het pensioen gelijk blijft wordt er door het pensioenfonds geïndexeerd. De meeste pensioenfondsen proberen dit ieder jaar te doen. Ze zijn echter niet verplicht om hun uitkeringen jaarlijks te indexeren.
Een pensioenfonds zal alleen overgaan tot indexering als de financiële middelen van het pensioenfonds dit toelaten. Wanneer een pensioenfonds minder geld heeft zal er geen indexatie plaatsvinden. Het is dus absoluut geen zekerheid dat een pensioenfonds jaarlijks kan indexeren.
Een pensioenfonds zal bijvoorbeeld minder snel gaan indexeren als de beleggingen niet goed zijn uitgepakt. Het pensioenfonds heeft minder geld ter beschikking en dus minder capaciteit tot indexering. Een andere reden waardoor pensioenfondsen minder snel gaan indexeren is het feit dat de regelgeving op dit gebied steeds strenger wordt. Zo moeten de pensioenfondsen aan bepaalde voorwaarden voldoen voor er geïndexeerd mag worden. Als er wel indexering plaatsvindt zullen ook de pensioen van niet-actieve deelnemers verhoogd worden. Deze niet-actieve deelnemers worden ook wel “slapers” genoemd.
Er zijn twee mogelijkheden om te indexeren. Bij een waardevast pensioen zal de indexering plaatsvinden op basis van prijsinflatie. Het pensioen stijgt dan gelijkwaardig met de inflatie. Bij een welvaartsvast pensioen wordt er geïndexeerd op basis de stijging of daling van het gemiddeld inkomen. Door de financiële crisis en de steeds strenger wordende pensioenregels, wordt het voor de meeste pensioenfondsen steeds lastiger om de pensioenen aan te passen aan de looninflatie
