Paul Meijers

Auteur Wolters Kluwer crisisbeheersing.

Gepubliceerd op 24-10-2016

Nederlandse Veiligheidsregio's

betekenis & definitie

Een veiligheidsregio is een openbaar lichaam, ingesteld door middel van een gemeenschappelijke regeling door gemeenten in een regio. Nederland is momenteel verdeeld in 25 veiligheidsregio’s.

In de veiligheidsregio werken brandweer, de Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio (GHOR) en de gemeenten (in het kader van Bevolkingszorg) nauw samen met de Politie. De indeling en schaal van de veiligheidsregio’s is op basis van de toenmalige Politiewet 1993 congruent aan de toenmalige politieregio’s. Zo is een efficiënte en effectieve samenwerking mogelijk. Door de nationalisering van de politie is deze congruentie echter (vooralsnog?) losgelaten.

De samenwerking van deze vaste partners binnen een veiligheidsregio is divers georganiseerd. Er zijn veiligheidsregio’s waarin een veiligheidsbureau is ingericht. Hierin werken medewerkers van deze partners vanaf een zelfde locatie en onder een eenhoofdige leiding. Er zijn ook andere samenwerkingsvormen gekozen, waaronder
medewerkers van de partners op thematische vraagstukken en soms ad-hoc samenwerken. Dat gebeurt bijvoorbeeld op de terreinen, beleid, planvorming en vakbekwaamheid.

De veiligheidsregio’s kennen allemaal wel een overleg van diensthoofden van de vaste partners. Dit is de zogeheten veiligheidsdirectie, waarin ook de gemeenten in het kader van Bevolkingszorg vertegenwoordigd zijn door de in het bestuur aangewezen functionaris die is belast met de coördinatie van de maatregelen en voorzieningen die de gemeenten treffen met het oog op een ramp of crisis: de coördinerend functionaris of coördinerend gemeentesecretaris.

Naast de vaste partners in de veiligheidsregio’s is het van essentieel belang dat ook nauwe samenwerking gezocht wordt met andere instanties, de zogeheten crisispartners.