Twee ministers-presidenten zitten bij elkaar om staatszaken te bespreken. Plotseling zwaait de deur open. Een opgewonden ambtenaar komt de kamer ingestormd, druk gebarend, lichtelijk in paniek. De premier van het ontvangende land vermaant hem:
"Peter, kindly remember Rule Number 6". Waarna Peter --kalm als een hindoe-koe-- de kamer verlaat. De politici raken weer in gesprek, om twintig minuten later gestoord te worden door een hysterische dame. Ook nu weer een allervriendelijkste begroeting: "Marie, please remember Rule Number 6". Waarop ook Marie met een buiging en een verontschuldiging, in complete rust de kamer verlaat. Wanneer deze scène zich voor een derde keer herhaalt, richt de premier van het bezoekende land zich verwonderd tot zijn Britse collega: "Vriend, ik heb veel dingen in mijn leven gezien, maar nog nooit zoiets als dit. Bent u bereid het geheim van Rule Number 6 met mij te delen?” "Very simple" antwoordt de Britse premier, "Rule Number Six is don't take yourself so damn seriously". "Aha" zegt de andere premier, "wat een uitstekende regel." Na een moment van nadenken vraagt hij: "En wat, als ik vragen mag, zijn de andere regels? "..."There aren’t any".
