Ingevolge artikel 45, eerste lid, aanhef en onder j, van de Ziektewet, weigert het UWV het ziekengeld geheel of gedeeltelijk, tijdelijk of blijvend indien de verzekerde door zijn doen en laten het Algemeen Werkloosheidsfonds, het sectorfonds, het Uitvoeringsfonds voor de overheid of de Werkhervattingskas benadeelt of zou kunnen benadelen.
In artikel 45 van de Ziektewet staat een aantal verplichtingen genoemd waar de verzekerde zich aan dient te houden. Eén daarvan is het voorkomen van een onnodig beroep op Ziektewet: Een arbeidsongeschikte werknemer die recht heeft op loondoorbetaling bij ziekte, dient alles te doen of na te laten om te voorkomen dat hij zijn recht op loon 'inwisselt' voor een Ziektewetuitkering. Onder benadeling Ziektewet valt ook de situatie dat de zieke werknemer zonder deugdelijke grond nalaat verweer te voeren tegen ontslag of meegaat met een beëindigingsvoorstel van de dienstbetrekking tijdens de wachttijd (Ensie: 'Wachttijd'). Zelfs als hij op staande voet ontslagen wordt, is hij verplicht om zich tegen een mogelijke ontbinding van zijn dienstverband te verweren.
Als hij een benadelingshandeling pleegt, dan is UWV in beginsel verplicht om een zware maatregel toe te passen. Volgens het Maatregelenbesluit socialezekerheidswetten is dat een blijvende of een tijdelijke gehele weigering van uitkering.
NB. De maatregel die opgelegd moet worden tast het recht op ziekengeld van de verzekerde als zodanig niet aan. Omdat er wel een recht op Ziektewet bestaat en dus ook een rechtsverhouding, moet het UWV ondanks een eventuele volledige en blijvende niet-uitbetaling van het ziekengeld, óók de wettelijke beoordelingsmomenten in acht nemen, waaronder die van de Eerstejaars Ziektewet-beoordeling (EZWb) als bedoeld in artikel 19aa ZW (ECLI:NL:CRVB:2017:350). De poortwachtertermijn (de wachttijd) loopt in beginsel dus gewoon door en de benadeler/verzekerde kan na 104 weken arbeidsongeschiktheid in aanmerking komen voor een WIA-uitkering (de Wet WIA kent geen benadelingsartikel).
