Viooltjes zijn kleine bloemetjes die bekend staan om het veelvuldige gebruik ervan binnen de parfumerie. Hoewel het viooltje een veelvoorkomend bloemetje is in de Nederlandse tuinen, wordt de geur ervan door de meeste mensen als zeer prettig ervaren.
Het viooltje, dat oorspronkelijk alleen binnen Europa groeide, werd in de eerste helft van de twintigste eeuw een zeer populair ingrediënt voor geurtjes. In 1936 werd het zeer bekende ‘Violet of Toulouse’ op de markt gebracht door The House of Toulouse. Hiermee kreeg het viooltje als ingrediënt voor parfums steeds meer populariteit. De geur van een viooltje kan worden omschreven als zeer bloemig, zacht en lichtzoet.
De populariteit van het viooltje is echter niets nieuws. Al in de tijd van Napoleon Bonaparte was de geur van het viooltje een van de meest populaire geuren onder de gegoede burgerij. De maar al te bekende strijdheer was ook een groot fan van het viooltje, Napoleon begroef uiteindelijk zelfs zijn vrouw onder een graf van viooltjes.
De geur van viooltjes werd vroeger met name verkregen door middel van enfleurage, een manier om een geur van een bloem te extraheren. Dit was echter een zeer kostbaar proces, waarbij de opbrengst tevens ook niet al te hoog is, waardoor tegenwoordig de geur van een viooltje wordt gereconstrueerd door middel van iononen. Dit zijn molecules die van nature ook in de bloem zelf zitten.
