Spoortermen begrippenlijst

Joos Lambrechtsen (2016)

Gepubliceerd op 20-12-2016

Indijking

betekenis & definitie

Indijking is landwinning door een aangeslipt gebied in te dijken. Dit gebied wordt een polder genoemd vanwege de kunstmatige waterpeilbeheersing. Men begint met indijken als er zoveel grond aangeslipt was door zee of rivier, dat de grond alleen nog hoogwater onder water kwam te staan.

Door een laag dijkje te plaatsen kon een stukje land van de zee of een rivier gewonnen worden te behoeve van landbouw. In de kustgebieden waren grote stukken land op deze manier te winnen. Veel toegepast langs de kusten van Noord-Groningen, Noord Friesland en Zeeland. De laatste eeuwen zijn deze simpele buitendijkjes bij de zee vervangen door zeedijken. De mensen vestigden zich in deze gebieden op gemaakte terpen (lokale verhoging). Bij de rivieren vestigde men zich van oudsher op de rivierduinen. De oudst terug gevonden nederzettingen in Nederland bevonden zich op rivierduinen. Het beheerseen van waterpijl van indijkingen bestaat uit het ontwateren bij laag water. En deze vorm van kleinschalige inpoldering komt in Nederland niet meer voor.