Ned. filmer en schrijver, *24.2.1954 ’s-Hertogenbosch; van joodse afkomst. Nog voordat De Winter zijn gymnasiumstudie had afgemaakt, werd zijn novelle Revolutie bekroond (1973).
Van 1974-78 studeerde hij aan de Ned. Filmacademie te Amsterdam. Vanaf 1978 recenseerde hij Duitstalige boeken voor het weekblad Vrij Nederland. Samen met René Seegers en Jean van de Velde, met wie hij in 1980 de Eerste Amsterdamse Filmassociatie (EAFA) oprichtte, maakte De Winter de film De verwording van Herman Dürer (1979). Het script was gebaseerd op De Winters roman De (ver) wording van de jongere Dürer (1978; bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs). De EAFA maakte in 1980 enige televisiefilms, waaronder Junkieverdriet (over de Vlaamse dichter Jotie T’Hooft) en De wereldverbeteraar. In 1981 ging de speelfilm De afstand in première en in 1984 de film De grens. De Winter behandelde in zijn litteraire verhalen en essays, die hij vooral in bladen publiceerde, thema’s als angst voor de leegte en de dood. Hij probeerde troost te bieden door in gestileerd proza mythen te creëren.
Het jood-zijn ging een steeds grotere rol in zijn werk spelen. Werken: Over de leegte in de wereld (1976; verhalen), Zoeken naar Eileen W. (1981), La Place de la Bastille (1981), Vertraagde roman: reportage (1982).
