(World Council of Churches), het orgaan waarin de oecumenische beweging een vaste organisatievorm ontving.
In 1982 sloot de Commissie voor Geloof en Kerkorde van de Wereldraad te Lima (Peru) voorlopig een studie af over doop, avondmaal en ambt, die in 1927 in Lausanne was begonnen. Het rapport bevat een drietal consensusteksten, die ter beoordeling aan de leden-kerken werden voorgelegd. Allerwegen wordt het studieresultaat (bekend als het ‘Lima-rapport’) als een belangrijke bijdrage aan het toenaderingsproces van de kerken beschouwd. Wel laat het rapport een aantal belangrijke vragen open, m.n. ten aanzien van de ambtsvraag (het ambt van ouderling in de reformatorische kerken, vrouw en ambt, en het primaat van de bisschop van Rome).
In 1983 werd in Vancouver (Canada) de zesde assemblée van de Wereldraad gehouden, met als centrale thema ‘Jezus Christus, het leven der wereld’. Vergeleken met voorgaande assemblées had die in Vancouver een geheel eigen karakter, doordat zeer veel tijd was ingeruimd voor meditatie, viering en gesprek in kleine groepen. Veel aandacht werd bovendien besteed aan het onrecht in de wereld, waarvan honderden miljoenen mensen, vooral in de derde wereld, het slachtoffer zijn geworden. Rapporten werden samengesteld over o.m. ‘Getuigen in een verdeelde wereld’, ‘Te nemen stappen naar eenheid’, ‘De kerk als genezende en delende gemeenschap’, ‘De strijd tegen de bedreigingen van vrede en overleving’ en ‘De inzet voor gerechtigheid en menselijke waardigheid’.
Hoewel de assemblée te Vancouver door 20 rooms-katholieke waarnemers werd bijgewoond en de rooms-katholieke deelnemers aan het werk van de commissie ‘Geloof en Kerkorde’ stemrecht bezitten, kan men niettemin constateren dat de betrekkingen tussen de Wereldraad en de Rooms-Katholieke Kerk minder intensief zijn dan in voorgaande jaren. Het samenwerkingsorgaan voor gerechtigheid, ontwikkelingssamenwerking en vrede werd in 1980 na 24 jaar zelfs opgeheven. Overigens blijven de persoonlijke contacten welwillend en hartelijk. Dat bleek tijdens het bezoek dat paus Johannes Paulus II op 12.6.1984 bracht aan het hoofdkwartier van de Wereldraad in Genève.
Ook tussen twee assemblées ontplooit de Wereldraad talrijke en vaak ook belangrijke aktiviteiten. Gewezen kan worden op de wereldconsultatie over het racisme, juni 1980 te Noordwijkerhout gehouden, en de hoorzitting over nucleaire bewapening, die nov. 1981 te Amsterdam plaatsvond. Het centrale comité van de Wereldraad, juni 1984 in Genève bijeen, koos Emilio Castro, methodistenpredikant uit Uruquay, tot secretaris-generaal als opvolger van Philip Potter, wiens ambtstermijn eind 1984 afliep. Kwartaalblad: The ecumenical review. [dr.C.P.van Andel]
LITT. W.Lazareth (red.), Vancouver venture (1982); W.A.Visser ’t Hooft, The genesis and formation of the World Council of Churches (1983); H.Fiolet, Vanuit Vancouver (1983); M.Thurian (red.), Ecumenical perspectives on baptism, eucharist and ministry (1983); G.Moede, Oneness in Christ (1984); H.Link, The roots of our common faith (1984).
