Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek (1985)

Gepubliceerd op 09-03-2021

Veldgeschut

betekenis & definitie

o. (ook: veldartillerie), coll. ben. voor mobiel geschut voor gebruik in het terrein.

(e) De wijze van optreden van de artillerie is, meer nog dan het geval is bij de cavalerie, de genie en de infanterie, in de tweede helft van de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig veranderd onder invloed van de moderne wapentechnologie. Zo is de vuurregeling bij verscheidene eenheden van de veldartillerie geleidelijk goeddeels geautomatiseerd door de invoering van achtereenvolgens rekenapparatuur, b.v. de FADAC (field artillery digital automatic computer) en apparatuur voor datatransmissie. Door het gebruik van zulke apparatuur kunnen de gegevens omtrent de ligging van de doelen, de plaats van de vuurmonden, de weersgesteldheid enz. met grote snelheid en nauwkeurigheid worden omgezet in de gegevens, die nodig zijn om gericht te kunnen vuren (‘schietgegevens’). Dit is vooral van belang in het licht van de huidige strategische en tactische opvattingen, waarbij rekening wordt gehouden met doelen, die zich in het algemeen zeer snel verplaatsen. Verder is bij de veldartillerie voor verschillende vormen van afstandmeting, hoekmeting en plaatsbepaling in de loop der jaren geavanceerde apparatuur geïntroduceerd. Het gaat hierbij onder andere om gyroscopische oriënteertoestellen, infrarood- en laserafstandmeters, combinaties van deze typen afstandmeters en hoekmeetinstrumenten en systemen voor de plaatsbepaling in het terrein, zoals het PAD (position and azimuth determening)-systeem.

Ook is men in verschillende landen vrij ver gevorderd met de toepassing van nieuwe technieken om doelen op te sporen. In dit verband wordt onder meer gebruik gemaakt van onbemande vliegtuigjes (‘drones’), televisie- en video-apparatuur en helderheidsversterkers (ten behoeve van het schieten bij duisternis).

Tenslotte hebben de ontwikkelingen op technologisch gebied ook geleid tot een herziening van de tactische principes van de veldartillerie. Stellinggebieden bijvoorbeeld vertonen tegenwoordig vaak vrij grillige patronen, wat vroeger zelden of nooit het geval was.