Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek (1985)

Gepubliceerd op 09-03-2021

Rap

betekenis & definitie

m. (geen mv.), vorm van ritmisch spreken, die vaak wordt onderstreept met expressieve gebaren en lichaamsbewegingen.

(e) De rap werd aan het eind van de jaren zeventig populair in New York, waar discjockeys via breed uitgesponnen aankondigingen de muziek aan elkaar praatten. Aanvankelijk ging het om humoristische uitingen, maar vrij snel vormden zich groepjes om ware marathons te leveren. Men gebruikte hierbij het idioom van de Amerikaanse negers. In 1971 werd de gelegenheidsgroep Sugarhill Gang gevormd, die met het nummer Rapper’s delight tot een miljoenenverkoop over de gehele wereld wist te komen. In 1980 haakten verscheidene (blanke) popgroepen in op deze ontwikkeling in de muziek. Te noemen zijn Blondie (met Rapture), The Clash (met The magnificent seven) en Kid Creole en Coati Mundi (met Me no pop I). De rap dreigde te ontaarden in narcistisch verbaal geweld, maar het optreden van Grandmaster Flash, die sociaal getinte nummers als The messenger ten gehore bracht, zorgde voor een ommekeer in gunstige zin.

Overigens is de rap al van veel oudere datum. De wijze waarop in verscheidene Afrikaanse landen de oude volksverhalen worden doorverteld, is een vorm ervan. Rap kon men verder horen in o.a. de Amerikaanse kerken (gospels) en in de blues (de talking blues). In Jamaica worden discjockeys die zich van de rap bedienen, toasters genoemd.

LITT. R.D.Abrahams, Rapping and capping (1970).