[<L.W.Lievense, Ned. ingenieur], uit 1977 daterend plan om in het Markermeer een spaarbekken aan te leggen ten behoeve van de elektriciteitsvoorziening. Het spaarbekken zal een oppervlakte van 55 km2 krijgen.
Het niveauverschil tussen de hoogste en de laagste waterstand zal ca. 6 m bedragen. Door het meer leeg te laten lopen via waterturbines kan elektriciteit opgewekt worden. Het meer zal volgepompt worden met behulp van elektrische pompen. De hiervoor benodigde elektriciteit wordt geleverd door windmolens die een generator aandrijven. Deze windmolens staan óf langs het meer opgesteld, óf elders (en zijn dan aan het lichtnet gekoppeld; de pompen worden uit hetzelfde net gevoed). Is er een energie-overbod (b.v. ’s nachts, of bij veel wind), dan kan het overschot gebruikt worden om de waterstand van het meer weer op peil te krijgen.Het voordeel van het Plan-Lievense is dat het rendement van de elektriciteitscentrales verhoogd wordt: immers ’s nachts moeten centrales doordraaien, terwijl de stroomafname dan minimaal is; nu wordt een middel geboden om deze energie op te slaan.
