Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek (1985)

Gepubliceerd op 09-03-2021

Palestijnse bevrijdingsorganisatie (palestine liberation organization, plo)

betekenis & definitie

overkoepelende organisatie van de palestijnse verzetsbeweging die de spreekbuis wil zijn van de palestijnse natie. Op 6.7.1982 viel Israël Libanon binnen, o.a. om dePLO uit te schakelen. Beiroet werd belegerd.

Israëls eis werd ingewilligd: eind aug. vertrokken meer dan 10 000 Palestijnen naar acht gastlanden, vooral Syrië. Daarop trachtte Arafat het politieke draagvlak van de PLO te verbreden door hernieuwde contacten met de zgn. ‘gematigde’ Arabische landen. Een belangrijke rol daarin speelde een nieuw Amerikaans vredesplan dat o.a. voorzag in een min of meer zelfstandige Palestijnse staat onder Jordaans toezicht. Onderhandelingen tussen Arafat en de Jordaanse koning Hoessein hadden weliswaar geen direct resultaat, maar Arafat verwijderde zich daarmee wél van zijn radicale Arabische bondgenoten. Toen dan ook radicale groeperingen binnen dePLO en zelfs binnen Arafats eigen El Fatah tegen hem in verzet kwamen, vonden zij o.a. Syrië aan hun zijde.

In mei 1983 namen de PLO-rebellen zelfs de wapens op, en in nov. wisten zij met Syrische steun Arafat en zijn getrouwen uit Libanon te verdrijven. Arafat nam direct contact op met de Egyptische president Moebarak. Deze zeer omstreden stap leek definitief een einde te maken aan zijn voorzitterschap. Desondanks wist hij in de loop van 1984 voldoende steun te verwerven om in nov. van dat jaar een zitting van de Palestijnse Nationale Raad (het parlement van de PLO) bijeen te kunnen roepen. Tijdens deze zitting werd zijn positie, zij het niet zonder moeite, opnieuw bevestigd.