Ned. politieke partij.
De PSP richtte zich in het begin van de jaren tachtig niet langer op een geheel zelfstandige koers. Voor de Tweede-Kamerverkiezingen van 1981 verklaarde de partij zich bereid — zij het onder strikte voorwaarden - tot deelname aan een progressieve regeringscombinatie. De nieuwe lijsttrekker, Tweede-Kamerlid (sinds 1967) F.van der Spek, verzette zich echter tegen nauwe samenwerking bij de verkiezingen met andere progressieve partijen. Toch sloot de PSP een lijstverbinding met de CPN. Ze won twee zetels (van een naar drie). Bij de vervroegde kamerverkiezingen van 8.9.1982 trad de PSP opnieuw aan met Van der Spek als lijsttrekker.
Evenals in 1981 sloot de partij een lijstverbinding met de CPN en behaalde ze drie zetels. De partij schaarde zich achter een initiatief van o.a. de vm. PPR-Ieider B.de Gaay Fortman jr., die streefde naar samenwerking van PPR, PSP, CPN en Groene Partij Nederland ten behoeve van de Europese verkiezingen van juni 1984. Dit zgn. Groen Progressief Akkoord haalde 5,6 % van de stemmen en won twee zetels, een lichte vooruitgang vergeleken met het gecombineerde resultaat bij de verkiezingen van 1979.
