Duits litteratuurhistoricus en essayist, *19.3.1907 Keulen. Mayer studeerde rechten, geschiedenis, muziek en litteratuur aan verscheidene Duitse universiteiten en promoveerde in 1930.
In 1933 verliet hij Duitsland en leefde als emigrant vooral in Zwitserland, waar hij als journalist werkzaam was. In 1945 werd hij redacteur bij de radio in Frankfort aan de Main. Deze betrekking moest hij echter in 1948 wegens zijn marxistische opvattingen opgeven. Hij werd hoogleraar litteratuur aan de universiteit van Leipzig, maar ook daar viel hij in ongenade bij de autoriteiten omwille van zijn ondogmatisch marxisme. In 1963 keerde hij naar de BRD terug en was hij achtereenvolgens hoogleraar in West-Berlijn, 'Hannover en Tübingen. Hij geldt als een van de belangrijkste figuren van het hedendaagse Duitse litteraire en culturele leven.
Mayer werd beïnvloed door de ideeën van Lukacs, Bloch en Adorno. Hij legde de klemtoon op het samengaan van politiek, cultuur en litteratuur: een schrijver is niet alleen het produkt van de maatschappelijke factoren, maar hij reveleert ze ook in zijn werk en wijst op de revolutionaire stromingen in de geschiedenis van de geest. Tot Mayers belangrijkste publikaties behoren zijn studies over G.Büchner (Georg Büchner und seine Zeit, 1946; Georg Büchner: Woyzeck, 1963), Goethe (Goethe im 20. lahrhundert, 1967; Goethe, ein Versuch über den Erfolg, 1973), Brecht (Anmerkungen zu Brecht, 1965), R.Wagner (Richard Wagner in Bayreuth, 1876—1976, 1976) en Thomas Mann (1980). Verder is Mayer de uitgever van de bundels Meisterwerke der deutschen Literaturkritik (2 dln. 1954—56), Deutsche Literaturkritik des 19. Jahrhunderts (1975), Deutsche Literaturkritik des 20. Jahrhunderts (1965) en Deutsche Literaturkritik der Gegenwart (2 dln. 1971—72).
Te vermelden is nog zijn essays Aussenseiter (1975). In 1984 ver-schenen de eerste twee delen van zijn memoires: Em Deutscher auf Widerruf. Erinnerungen.
