(République Islamique de Mauritanië; al-Djoumhouriya al-Muslemiya al-Mawritaniya), republiek in West-Afrika, begrensd door Marokko (Westelijke Sahara), Algerije, Mali, Senegal en de Atlantische Oceaan, 1 030 700 km2 (exclusief het deel van de Westelijke Sahara), 1,68 mln. inw. Hoofdstad: Nouakchott.
ECONOMIE
Ondanks de droogte omvat de veestapel toch nog 4,9 mln. schapen, 2,7 mln. geiten, 1,2 mln. runderen en 800 000 kamelen. Terwijl de Moren voornamelijk aan veeteelt doen op de schrale weilanden, bedrijft de negerbevolking, die behandeld wordt als een lagere kaste en vaak schatplichtig is aan de Moren, in de Senegalvallei akkerbouw. De voornaamste teelten zijn gierst (40000 t), dadels (10000 t) en peulvruchten (26000 t).
In 1980 werd een visserijzone vastgelegd tot 370 km buiten de kust. In 1979 bedroeg de totale vangst 34000 t. Nabij Nouadhibou wordt de visverwerkende nijverheid steeds meer uitgebreid.
De belangrijkste bron van inkomsten blijft echter de mijnbouw. Jaarlijks worden ca. 8 mln. t ijzererts en 3 mln. t koperens gedolven.
POLITIEK
Premier Bneijara bezocht in april 1981 de Libische leider Kadhafi, die hem voorstelde Mauretanië te fuseren met de Democratische Arabische Republiek van de Sahara (RASD, de Polisario-regering in ballingschap). Kadhafi voorzag ook in een pact met Algerije en Tsjaad. Het militair comité voor nationaal herstel (CMSN) zette op 25.4.1981 de pro-Libische Bneijara aan de kant en benoemde kolonel Maoeja Oeld Sid Ahmed Taja tot regeringsleider. In juni 1981 werden de diplomatieke relaties met Marokko hersteld. Op
6.2.1982 mislukte een nieuwe poging tot staatsgreep. Op 8.3.1984 nam het staatshoofd Mohammed Oeld Haidalla de functies van premier en minister van Defensie over van kolonel Maoeja Oeld Sid’ Ahmed Taja, die weer stafchef van het leger werd.
