Vlaamse romanschrijfster, *24.5.1943 Brugge. Marain studeerde aan de Antwerpse Volkshogeschool.
Voor Het tranenmeer (1979) kreeg zij de prijs voor het beste litteraire debuut en een premie van de prov. Antwerpen. In die autobiografische roman beschrijft zij de ontreddering van een jonge weduwe met drie kinderen, zoekend naar evenwicht tussen de felle opstandigheid en tedere weemoed na de dood van haar man. Een mond van zand (1981) is een psychologische roman over een jonge vrouw wier gevoelsleven wordt verstoord door een traumatiserend voorval uit haar kinderjaren. Marain publiceerde ook enkele kinderboeken. Zij schrijft indringend en gevoelig, zonder enig spoor van sentimentaliteit, in een suggestieve en beheerste stijl.
