Duits historicus, *27.3.1909 München; zoon van Thomas Mann. Mann studeerde filosofie in München, Berlijn en Heidelberg.
Hij promoveerde in 1932 bij K.Jaspers. In 1933 week hij met zijn ouders uit naar Frankrijk. Van 1942-58 verbleef hij in de VS, de laatste jaren als hoogleraar geschiedenis aan het Men’s College in Claremont (Californië); daarna vestigde hij zich in Zwitserland. Van 1960- 64 bezette hij de nieuw opgerichte leerstoel voor wetenschappelijke politiek aan de technische hogeschool te Stuttgart. Mann steunde de ‘Ostpolitik’ van W.Brandt. In 1977 pleitte hij voor hardere methoden in de bestrijding van het terrorisme (‘burgeroorlog’).
Werken: Vom Geist Amerikas (1954), Deutsche Geschichte des 19. und 20. Jahrhunderts (1958), Von Weimar nach Bonn - 50 Jahre deutsche Republik (1970), Wallenstein (1971), Zwölf Versuche (1973; essays), Zeiten und Figuren (1979; essays).
