o., onderstel waarop een vliegtuig landt.
(e) Omdat een landingsgestel van een vliegtuig uitsluitend dienst doet voor transport van het vliegtuig op de grond, is het tijdens het vliegen een onrendabele ballast en dus een noodzakelijk kwaad waar men echter niet buiten kan.
Bij de grote vliegtuigen is ieder deel van het landingsgestel voorzien van vier wielen (niet het neusonderstel). Omdat vier starre wielen bij het rijden door bochten nogal veel wringing zullen ondervinden, zijn de achterste twee wielen van een landingspoot scharnierbaar ten opzichte van de hoofdstijl. Alle vier wielen zijn altijd voorzien van hydraulische remmen. Om nu te voorkomen dat in geval van een noodstop alle vier wielen bij het remmen zullen blokkeren waardoor vooral bij een natte baan het vliegtuig zal gaan slippen, is een mechanisme ontworpen dat blokkeren voorkomt. Dit systeem heet het ‘anti-skid system’.
De laatste jaren zijn de vliegtuigen steeds groter geworden (jumbo vliegtuigen) en daardoor ook zwaarder. Omdat men niet onbeperkt de landingsgestellen kan vergroten of verstevigen is men ertoe overgegaan de vliegtuigen te voorzien van extra landingspoten om het totale gewicht van het vliegtuig beter te verdelen. Ook deze oplossing kent echter haar grenzen. Grotere machines dan de Boeing 747 en Lockheed C 5a ‘Galaxy’ zullen wel niet meer worden gebouwd, omdat hiervoor het probleem van het landingsgestel onoverkomelijk is.
