v., de kunst om door methodisch onderzoek wetenschappelijk bruikbare stellingen te vinden; in tegenst. tot systematiek.
(e) Het methodisch onderzoek bestaat achtereenvolgens uit: verzamelen van feiten, combineren, inductie, opstellen van hypothesen, deductie, nieuwe feiten, toetsing door experiment of observatie. Vooral T.Kuhn heeft erop gewezen dat de voorstelling als zouden hypothesen via inductie (of via reductie) uit voorhanden feitenmateriaal gevonden worden, in de praktijk van de wetenschapsbeoefening anders ligt. Er is ook een externe geschiedenis van de wetenschappen, waarin toevalligheden, geniale invallen e.d. een grote rol spelen, zie wetenschapstheorie.
