Vlaams schrijver, *28.8.1903 Lier, ♰3.8.1979 Tenerife. Van der Hallen studeerde in Leuven Germaanse filologie.
Hij was leraar aan een atheneum. Zijn jeugd beschreef hij in Niemandsland (1931). Bekend werd hij door zijn essays en studies over de katholieke litteratuur van zijn tijd, m.n. Spiritualistische epiek (1944). Overige werken: Georges Bernanos als mens en kristen (1952), Het diabolisme in de hedendaagse roman (1963), Aforismen van het laatste uur (1965), Wat is er van de dood? Thanatologische beschouwingen in essay en roman (1978).