[<Eenmalige populatie-expositielimiet], v. (-n), die concentratie van een gas waaraan een bevolking op grond van de huidige inzichten ten hoogste eenmaal gedurende korte tijd (0,5—2 uur) zou kunnen worden blootgesteld, zonder dat er ernstige of blijvende ziekteverschijnselen en/of verstoring van het gecoördineerd handelen zullen voorkomen.
(e) EPEL-waarden zijn bedoeld om gebruikt te worden bij de planning van opslag en verwerking van gevaarlijke stoffen in verband met de afstanden tot bestaande of te stichten woongebieden, de planning van woongebieden in verband met de afstand tot bestaande industrieën en aan- en afvoerwegen, de sanering van bepaalde gevaarlijke situaties, het voorkomen van rampen bij het transport van gevaarlijke stoffen en het ontwerpen van maatregelen bij rampen waarbij grote hoeveelheden giftige stoffen in de atmosfeer komen. In de EPEL-waarde zijn zowel objectieve gegevens als subjectieve schattingen (b.v. van de veiligheidsfactoren) verwerkt. Zij geeft onvoldoende informatie over de gevaren die aan een bepaald gas verbonden zijn, omdat zij slechts een punt weergeeft op de expositieresponsrelatie van het desbetreffende gas. De EPEL-waarde is dan ook niet geschikt om als grenswaarde gehanteerd te worden.
In Nederland en België zijn nog geen EPEL-waarden wettelijk vastgelegd. Wel heeft een Ned. commissie waarden geadviseerd voor een aantal stoffen. Deze worden door de verschillende overheden als richtlijn gehanteerd.
