Het optreden van pijn in de kuiten na een eind lopen, die verdwijnt als de patiënt even stilstaat. Claudicatio intermittens ontstaat als de spieren bij het lopen te weinig zuurstof krijgen.
Doorgaans komt dat door arteriosclerose van de beenslagaders, waardoor de bloedstroom onvoldoende is. De extra zuurstof die de spieren bij het lopen nodig hebben, kan niet worden aangevoerd. Bij o.a. rokers en mensen die al lange tijd diabetes hebben, komt deze aandoening meer voor. Bloedarmoede verergert de klachten.Een enkele keer is een afsluiting van een slagader door een bloedstolsel (een trombus) of een chronische ontsteking van de bloedvaten (ziekte van Bürger) de oorzaak van de klachten. In zeldzame gevallen ontstaat claudicatio intermittens na een ongeval waarbij de bloedvaten in de benen zijn beschadigd.
Alleen wanneer een bloedstolsel de oorzaak van de klachten is, is het begin acuut. In de andere gevallen begint de aandoening sluipend en wordt de bloeddoorstroming van de spieren langzamerhand slechter. De verschijnselen worden zonder behandeling steeds erger. Sommige patiënten moeten na elke 50 m lopen even stilstaan. Aangezien de aandoening bijna altijd op arteriosclerose van de bloedvaten berust, is er eigenlijk geen succesvolle medicamenteuze behandeling mogelijk. Soms worden wel vaatverwijdende middelen voorgeschreven, maar het resultaat daarvan is meestal teleurstellend, omdat een verkalkt vat zich niet meer goed kan verwijden.
Wel is het van het grootste belang dat een patiënt die rookt, daarmee ophoudt om verdere achteruitgang te voorkomen. Soms is een operatie mogelijk, m.n. als de vernauwingen zich tot enkele plaatsen beperken. Tijdens de operatie worden zij weggenomen en vervangen door een stukje van een ander vat of door een kunststof buisje. Het resultaat van zo’n operatie is vaak heel goed.
