(tot 1981: Palau Eilanden), zelfstandige staat, eilandengroep behorende tot de Carolinen, ten oosten van de Filippijnen, 480 km2, ca. 12000 inw. Hoofdstad: Koror.
POLITIEK
In de jaren zeventig werd het toerisme het voornaamste middel van bestaan. Ongeveer de helft van de bezoekers kwam uit de VS, een derde uit Japan.
Belau werd op 1.1.1981 onafhankelijk; president en premier werd Haruo Remeliik en Alfonso Oiterong werd vice-president. Een plan om een staatsrechtelijke eenheid tot stand te brengen met de Marshall Eilanden, in vrije associatie met de VS en de gefedereerde staten van Micronesië, mislukte (nov. 1981). De VS hielden de verantwoordelijkheid voor de defensie en de buitenlandse betrekkingen; Belau ontvangt daarvoor jaarlijks een bedrag van $ 250 mln.
In 1982 werd Belau ook autonoom op het gebied van de buitenlandse zaken. De VS vroegen daarvoor aanzienlijke militaire faciliteiten, o.a. een groot oefenterrein voor oorlogvoering in de jungle en een opslagbasis voor nucleaire en conventionele wapens. Een referendum in febr. 1983 keurde de overeenkomst met een kleine meerderheid goed, maar de opslag van kernwapens werd afgewezen. Nieuwe verkiezingen in sept. 1984 bevestigden de keuze voor onafhankelijkheid, maar dan wel in een vrijwillige associatie met de VS. De VS bieden vijf jaar lang in totaal meer dan $ 500 mln. steun in ruil voor militaire faciliteiten.
