Chesney, Amerikaans jazztrompettist, *23.12.1929 Yale. Baker debuteerde in 1952 bij het Gerry Mulligan Quartet.
Hij was in zeer korte tijd de populairste Amerikaanse trompetspeler dank zij de lichte en heldere toon van zijn spel. Ingetogen was ook zijn zang (My funny Valentine, 1952). Net zo snel als Baker bekend raakte, brokkelde zijn carrière af, wat te wijten was aan verdovende middelen. Aan het eind van de jaren vijftig was hij totaal verslaafd. In de schemerwereld waarin hij ca. 15 jaar leefde, bereikte hij in 1968 een dieptepunt toen zijn tanden uit zijn mond werden geslagen, een ramp voor een trompetspeler. Rond 1975 werkte Baker aan zijn come-back.
Hij had een reünieconcert met Mulligan en was voortdurend op tournee. Verder nam hij vele platen op; alleen al in b.v. 1983 maakte hij meer dan vijf platen. Daarbij speelde hij met een speciaal mondstuk. Nog altijd bleek zijn muziek fris te klinken, ook al was de toon dieper geworden. Langspeelplaten: Chet Baker sings (1954), Mulligan-Baker Carnegie Hall concert, Cornin' on, Groovin’ (alle z.j.), Lines for Lyons (1983), Chet Baker live in Sweden (1983), Al Capolinea (1984).
