(Church of England), naam van de Engelse staatskerk.
In 1981 beëindigde de anglicaans-rooms-katholieke commissie officieel haar werk. Blijkens het slotdocument werd op vele punten overeenstemming bereikt over zaken die eeuwenlang kerkscheidend waren. Toch is nog niet te voorzien welke consequenties deze studieresultaten zullen hebben voor het herstel van de gemeenschap tussen beide kerken. Een van de grootste moeilijkheden blijft het primaatschap en de jurisdictie van de bisschop van Rome.
Ook met andere kerken onderhoudt de Anglicaanse Kerk goede oecumenische betrekkingen. De aartsbisschop van Canterbury, Robert Runcie, woonde in 1981 in Utrecht de herdenking bij van de 50e verjaardag van de overeenkomst tussen de Anglicaanse Gemeenschap en de Oud-Katholieke Kerken van de Unie van Utrecht. In het kader van de periodieke ontmoetingen van de Anglicaanse en de Ned. Hervormde Kerk, vond in april 1984 een gezamenlijke studieconferentie plaats in Canterbury, waaraan ook vertegenwoordigers van de Gereformeerde Kerken in Nederland deelnamen. Als belangrijkste thema’s waren aan de orde: de oecumenische ontwikkelingen in beide landen, het kerkelijk ambt en de verhouding van kerk en staat.
In 1984 besloot de synode van de Anglicaanse Kerk met een krappe meerderheid de weg te openen naar de wijding van vrouwen tot priester. Deze historische stap vereist nog wel de nodige regionale discussies en kan pas in de jaren negentig verwezenlijkt worden. Runcie stemde tegen omdat hij de kerk er nog niet rijp voor achtte.
LITT. P.Staples, The Church of England: 1961-80 (1981); C.Buchanan (red.), Latest Anglican liturgies, 1975—84 (1984).
