Wringing

betekenis & definitie

Wringing - vormverandering van een vast lichaam, waarbij de deeltjes van het lichaam een uitwijking uit den evenwichtsstand ondergaan langs cirkels, waarvan de vlakken evenwijdig zijn en de middelpunten liggen op een rechte lijn, de as van w., die loodrecht op deze vlakken staat, waarbij de deeltjes in één van deze vlakken in den evenwichtsstand blijven. De uitwijking der deeltjes in de andere loodrechte vlakken is evenredig met den afstand tot de as van w. Is het lichaam prismatisch . of cilindrisch, dan is die uitwijking voor deeltjes, die op een lijn liggen, evenwijdig aan de as van w., evenredig met den afstand langs die as vanaf het vlak, waarvan de deeltjes in den evenwichtsstand blijven. Bij de w. heeft afschuiving der deeltjes van het lichaam onderling plaats, waarvan schuifspanningen het gevolg zijn. Het koppel, dat noodig is om een lichaam, dat de gedaante heeft van een cirkelvormigen cilinder, over een zekeren hoek te wringen, is evenredig met de vierde macht van den straal van den cilinder, en omgekeerd evenredig met zijn lengte.