Voorpostendienst - veiligheidsdienst bij rustende troepen. De voorposten hebben tot taak: de nadering van den vijand bijtijds te berichten en hem zoolang tegen te houden, totdat de onder hun bescherming zijnde troepen zich tot het gevecht gereed hebben gemaakt, of zich daaraan kunnen onttrekken ; de nadering van kleine vijandelijke afdeelingen of patrouilles tot de hoofdmacht te beletten en berichten omtrent ’s vijands opstelling en handelingen in te winnen, indien die taak niet aan andere troepen (zelfstandige voorpostencavalerie, officierspatrouilles) is opgedragen. De sterkte der veiligheidstroepen bedraagt in het algemeen niet meer dan een vierde deel van de geheele troepenmacht.
Overigens wordt de sterkte en de samenstelling der voorposten geregeld in verband met de meerdere of mindere nabijheid des vijands en de gesteldheid van het terrein, terwijl de wijze, waarop zij worden ingedeeld, bovendien afhangt van den duur, gedurende welken zij moeten uitstaan, en van den tijd voor het innemen der opstelling beschikbaar. Men onderscheidt voorposten bij ruime kantonnementen, stelselmatige voorposten, marschvoorposten en gevechtsvoorposten. De voorposten staan onder bevel van een voorpostencommandant ; deze regelt door het voorpostenbevel den dienst der voorposten ; de hiervoor aangewezen troepen splitsen zich in voorpostendetachementen en voorpostenreserve ; moeten breede terreinstrooken door voorposten worden afgesloten, dan worden voorpostenvakken gevormd, in welk geval door den vakcommandant een vakreserve wordt aangewezen ; een voorpostendetachement voorziet, voor zoover noodig, door het uitzetten van één of meer wachten, in de bewaking van de aangegeven strook, terwijl voorts patrouilles uitgezonden worden, eensdeels ter verkenning buiten de sfeer der wachten, anderdeels voor het verzekeren van de verbinding met deze en met de neven-voorpostendetachementen.
