Verkoudheid - ziekte, veroorzaakt door te sterke afkoeling van het lichaam, waardoor het te sterk afgekoelde bloed zijn verrichting niet naar behooren kan vervullen en er allerlei stoffen in het lichaam blijven, die afgescheiden moeten worden; het gevolg is veelal een katarrh en op de aangedane plaats hoopen zich bacteriën op, die dan de verschillende ziekten kunnen veroorzaken, welke aan kouvatten worden toegeschreven. Men onderscheidt een acuten, chronischen en neryeusen vorm. De v. begint in den regel met een stekend of jeukend gevoel van verstoptheid in den neus, gepaard met slijmafscheiding; gaat soms op de luchtpijp over en veroorzaakt dan heeschheid en hoest, of op de traanapparaten, zoodat de oogen gedurig tranen, enz.
Behandeling: een stoombad op den eersten dag (later geheel doelloos) en in het algemeen kunstmatige verhooging van de huidwerking door zweetdrijving, in wikkeling, warm drinken, beweging in de open lucht, enz. Ter voorkoming: harding van het lichaam. De nerveuse v. kenmerkt zich door een hevigen niesprikkel en een zeer waterige afscheiding.
