Valschheid in geschrifte

betekenis & definitie

Valschheid in geschrifte - Hij, die een geschrift, waaruit eenig recht, eenige verbintenis of eenige bevrijding van schuld kan ontstaan, of dat bestemd is om tot bewijs van eenig feit te dienen, valschelijk opmaakt of vervalscht met het oogmerk om het als echt en onvervalscht te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt, indien uit dat gebruik eenig nadeel kan ontstaan, als schuldig aan v. in g. gestraft met gevangenisstraf van t. h. 5 jaren (art. 225 Sr.). Betreft het feit authentieke akten of andere met name genoemde papieren, zoo kan 7 jaar worden opgelegd (art. 226 Sr.). Zie voor valschheid in geneesk. verklaringen artt. 228 en 229 Sr., in getuigschriften van goed gedrag, bekwaamheid, armoede, gebreken, enz. art. 230 Sr., in reispassen art. 231 Sr., voor valschheid in zegels en merken artt. 216—224 Sr. (Zie ook VERIFICATIE).