Stephanus - Gr. krans of kroon, mogelijk met dezelfde beteekenis als Stephanus, eigennaam van een der zevenen of armverzorgers in den eersten Christenkring te Jeruzalem. Hij was een van de Grieksche Joden of Hellenisten. Door zijn vrijmoedig optreden tegenover Joodsche tradities werd hij de eerste martelaar, die als godslasteraar gesteenigd werd om zijn woord tegen den tempel.
Daar wij niets hooren van de goedkeuring van de Romeinsche overheid, is hij blijkbaar door de menigte met steenen gelyncht zonder vorm van proces tijdens het ontslag van Pilatus. Hand. 6—8.